Γιατί η Αρμενία και η Σερβία ενδέχεται να αναζητήσουν ιρανικά drones

Ήταν μια εξαιρετική χρονιά για τις ιρανικές εξαγωγές drone. Η Τεχεράνη προμήθευσε περιβόητα τη Ρωσία με εκατοντάδες πυρομαχικά της Shahed-136 (αυτοεκρηκτικά ή «αυτοκτονικά» drones) για χρήση στον πόλεμο της Ουκρανίας. Εχει σύμφωνα με πληροφορίες κατέληξε σε συμφωνία με τη Μόσχα που επιτρέπει στη Ρωσία να κατασκευάζει τέτοια drones τοπικά — μια συμφωνία που ακολουθεί τα εγκαίνια τον Μάιο του ένα εργοστάσιο στο Τατζικιστάν που θα παράγει τοπικά τα παλαιότερα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Ababil-2 του Ιράν. Και, σύμφωνα με Ιρανούς αξιωματούχους, ένας αριθμός ρεκόρ άλλων χωρών επιθυμούν να βάλουν στα χέρια τους τα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα (UAV) της Τεχεράνης.

«Σήμερα φτάσαμε σε ένα σημείο που 22 χώρες του κόσμου απαιτούν να αγοράσουν μη επανδρωμένα αεροσκάφη από το Ιράν». ισχυρίστηκε Ο Ιρανός υποστράτηγος Yahya Rahim Safavi στις 18 Οκτωβρίου. Μεταξύ των χωρών που ανέφερε ήταν η Σερβία και η Αρμενία.

Μια ουσιαστική παράδοση ιρανικών drones σε αυτές τις χώρες θα μπορούσε να έχει σημαντικές στρατηγικές επιπτώσεις για τα Βαλκάνια και τον Νότιο Καύκασο. Για παράδειγμα, εάν η Σερβία αγοράσει ιρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, αυτό «θα μπορούσε να κάνει το Βελιγράδι τον μεγαλύτερο χειριστή στρατιωτικών drones στα Βαλκάνια». σύμφωνα με το Defense News.

Ωστόσο, υπάρχει μεγάλος σκεπτικισμός μεταξύ των αναλυτών ότι το Βελιγράδι ενδιαφέρεται για τα ιρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, με έναν Σέρβο συγγραφέα αεροναυπηγικής να σημειώνει ότι η Σερβία διαθέτει ήδη σημαντικές δυνατότητες «να καλύψει τις δικές της ανάγκες» και «ότι υπάρχει πολύ λίγο Ιράν που θα μπορούσε ενδεχομένως να της παράσχει στο όρους είτε τελικών προϊόντων UAV είτε σε τεχνογνωσία».

Ωστόσο, η χαμηλή τιμή ορισμένων ιρανικών drones -20,000 $ είναι ο αριθμός που αναφέρεται συχνά για κάθε μονάδα του Shahed-136 μιας χρήσης- θα μπορούσε να δελεάσει το Βελιγράδι να διαφοροποιήσει και να ενισχύσει το οπλοστάσιό του αγοράζοντας έναν αριθμό από αυτά τα drones. Ή, το Ιράν μπορεί να προσφέρει στη Σερβία μια συμφωνία για την τοπική παραγωγή που θα μπορούσε να βοηθήσει στην επέκταση του υπάρχοντος προγράμματος drone του Βελιγραδίου σχετικά φθηνά.

«Το Ιράν χτίζει μια ισχυρή αγορά για τους τύπους drones του για περιπλανώμενα πυρομαχικά», μου είπε ο Nicholas Heras, διευθυντής στρατηγικής και καινοτομίας στο New Lines Institute. «Η αύξηση του παγκόσμιου ενδιαφέροντος για τα ιρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη είναι ένας τύπος απόηχου του τρόπου με τον οποίο η Τουρκία ανέπτυξε τη διεθνή αγορά για τους στρατιωτικούς τύπους drones της».

«Οι Τούρκοι επικεντρώθηκαν σε έναν τύπο drone «μεσαίας τάξης» που προορίζεται να επαναχρησιμοποιηθεί, είναι ανθεκτικός και μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά εναντίον κρατικών και μη κρατικών παραγόντων», είπε. «Για όλες τις προθέσεις και τους σκοπούς, η Τουρκία αποφάσισε ότι θα παράσχει μια «αεροπορία στα φτηνά» για κρατικούς παράγοντες που θέλουν να παρακάμψουν τα ακριβά αεροσκάφη και τις απαιτήσεις συντήρησης που συνεπάγονται».

«Το Ιράν αποφάσισε ότι θέλει να στριμώξει την αγορά σε ό,τι είναι ουσιαστικά ιπτάμενοι, πιο ακριβείς, μεγαλύτερης εμβέλειας, βολές πυροβολικού που μπορούν να επιφέρουν καταστροφικά αποτελέσματα στο πεδίο της μάχης, ειδικά κατά των χερσαίων δυνάμεων».

Τέτοια περιπλανώμενα πυρομαχικά θα μπορούσαν να επιτρέψουν στα μικρότερα κράτη να αποτελέσουν ένα ακατέργαστο αποτρεπτικό μέσο για τους μεγαλύτερους αντιπάλους τους.

«Τόσο οι Αρμένιοι όσο και οι Σέρβοι χρειάζονται την ικανότητα να δημιουργήσουν γρήγορα σημαντικές απώλειες σε ισχυρότερους αντιπάλους – το ΝΑΤΟ για τη Σερβία, το Αζερμπαϊτζάν για την Αρμενία – και τα ιρανικά drones τύπου πυρομαχικών θα μπορούσαν να παρέχουν αυτή την ικανότητα», είπε ο Heras.

Το Ιράν διαθέτει έναν αριθμό από αυτούς τους τύπους drone που μπορεί να ενδιαφέρουν το Βελιγράδι και το Ερεβάν.

«Όσον αφορά το είδος των μη επανδρωμένων αεροσκαφών που μπορεί να πουλήσει το Ιράν τόσο στην Αρμενία όσο και στη Σερβία – υπάρχει ένας αριθμός επιλογών που περιλαμβάνουν τόσο τα μοντέλα Shahed όσο και Ababil αφού και τα δύο χρησιμοποιήθηκαν από Ιρανούς πληρεξούσιους στη Μέση Ανατολή και τώρα η Shahed έχει αποδείξει τα περιορισμένα , αλλά βασική, ικανότητα στην Ουκρανία», μου είπε ο Samuel Bendett, ερευνητής αναλυτής στο Κέντρο Ναυτικών Αναλύσεων. «Άλλα drones όπως το Mohajer πιθανότατα δεν είναι από το τραπέζι».

Στη συνέχεια, υπάρχει το ευρύτερο πολιτικό και στρατηγικό πλαίσιο πίσω από μια πιθανή αρμενική προμήθεια.

«Η Αρμενία επιδιώκει να αντισταθμίσει την ενίσχυση της τουρκικής-αζερμπαϊτζανικής στρατιωτικής συμμαχίας και την αντίληψη ότι η Ρωσία μπορεί να μην είναι τόσο αφοσιωμένη στην αρμενική άμυνα όσο πιστεύαμε προηγουμένως», είπε ο Bendett.

«Καθώς η τουρκική και η ισραηλινή τεχνολογία μη επανδρωμένων αεροσκαφών συνέβαλε στη νίκη του Αζερμπαϊτζάν το 2020, η Αρμενία πιάστηκε με πλατυποδία, παρόλο που έχει στην πραγματικότητα τη δική της βιομηχανία drone που δεν είχε επενδυθεί σε σύγκριση», πρόσθεσε. «Έτσι η Αρμενία προσπαθεί να αποφύγει αυτό το λάθος επενδύοντας σε δυνατότητες UAV».

Η Τεχεράνη έχει επίσης τα δικά της συμφέροντα να βοηθήσει στην ενίσχυση του Ερεβάν στρατιωτικά.

«Το Ιράν ανησυχεί επίσης για την τουρκοαζερική συμμαχία και την ισραηλινή οπτική σε αυτή τη συμμαχία και έχει ισχυριστεί προτού μπορέσει να ρίξει το βάρος του στην Αρμενία στην επόμενη σύγκρουση», είπε ο Bendett. «Το Ιράν πραγματοποίησε στρατιωτικές ασκήσεις πιο κοντά στην περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, έδειξε ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει στρατιωτική δύναμη εάν ο διάδρομος του Ζανγκεζούρ κόψει την πρόσβασή του στην Αρμενία και αναζητά τον δικό του τρόπο για να αντισταθμίσει τη σχέση Κωνσταντινούπολης-Μπακού-Τελ Αβίβ. ”

Επομένως, το να γίνει η Αρμενία πελάτης ιρανικών drones έχει πολύ νόημα από αυτή τη γεωστρατηγική σκοπιά.

Το Ερεβάν θέλει επίσης τεχνολογία drone που έχει αποδειχθεί στη μάχη, η οποία θα μπορούσε να προωθήσει το ενδιαφέρον της για τα UAV της Τεχεράνης.

«Τα ιρανικά περιπλανώμενα drones όπως το Shahed-136/1 είναι μια σχετικά χαμηλού κόστους/υψηλού αντίκτυπου επένδυση σε χωρητικότητα που μπορεί να αποτελέσει πρόκληση για το Αζερμπαϊτζάν και ίσως ακόμη και την ίδια την Τουρκία», είπε ο Bendett. «Πουλώντας τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη του στην Αρμενία, το Ιράν μπορεί να ειδοποιήσει τόσο την Κωνσταντινούπολη όσο και το Μπακού μέσω αυτής της πώλησης μέσω αντιπροσώπου στο Ερεβάν».

Οποιαδήποτε σημαντική προμήθεια ιρανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών στην Αρμενία ή η ίδρυση ενός εργοστασίου drones σε αρμενικό έδαφος όπως αυτό στο Τατζικιστάν, θα μπορούσε να τροφοδοτήσει περαιτέρω τον αγώνα των εξοπλισμών στην ολοένα και πιο ασταθή περιοχή του Νοτίου Καυκάσου.

«Όσον αφορά τον συνολικό αντίκτυπο τέτοιων πωλήσεων στην περιφερειακή δυναμική – στον Καύκασο, όλες οι χώρες εξοπλίζονται ήδη με τεχνολογία drone, είτε εισαγόμενη είτε εγχώρια», είπε ο Bendett. «Η απόκτηση ιρανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών από την Αρμενία θα μπορούσε να ενισχύσει την άμυνά της και μπορεί να λειτουργήσει ως δυνητικός αποτρεπτικός παράγοντας δεδομένου ότι τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Shahed μπορούν να χτυπήσουν στόχους πολλές εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά».

«Ο περιφερειακός αγώνας drone βρίσκεται σε εξέλιξη και δεν αναμένεται να επιβραδυνθεί σύντομα».

Πηγή: https://www.forbes.com/sites/pauliddon/2022/11/25/why-armenia-and-serbia-might-seek-iranian-drones/