Τα οικονομικά της ευρωπαϊκής πυρηνικής ενέργειας δεν αθροίζονται

Rainer Baake, ο διευθύνων σύμβουλος της Ίδρυμα Climate Neutrality στη Γερμανία, το λέει ωμά. «Γιατί κάποιος να επενδύσει στα πυρηνικά;» αναρωτιέται.

Υπάρχουν σαφή οφέλη για το κλίμα και την ενεργειακή ασφάλεια στην πυρηνική ενέργεια, φυσικά. Αλλά ο Baake λέει ότι λέει ότι οι χώρες χωρίς απελευθερωμένες αγορές είναι αυτές που επενδύουν κυρίως σε νέους πυρηνικούς σταθμούς (η Κίνα στο εσωτερικό και η Ρωσία διεθνώς, συμπεριλαμβανομένης της Σλοβακίας και της Λευκορωσίας). Επειδή το τεράστιο κόστος εκκίνησης και οι κίνδυνοι καθιστούν την πυρηνική ενέργεια οικονομικά παράλογη, σύμφωνα με τον Baake, ο οποίος ως πολιτικός βοήθησε στη δημιουργία ενός σχεδίου για τη Γερμανία να απομακρυνθεί από την πυρηνική ενέργεια.

Στις ευρωπαϊκές δημοκρατίες, οι κυβερνήσεις πρέπει να συμμετέχουν ενεργά στη στήριξη της πυρηνικής βιομηχανίας. Και παρόλο που οι εκτεταμένες επιδοτήσεις έχουν επίσης βοηθήσει στην επέκταση της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι πλέον ιστορικά φθηνές. (Θα ήταν ακόμη φθηνότερα χωρίς παλιομοδίτικα συστήματα τιμολόγησης χονδρικής που βασίζονται στο φυσικό αέριο, όπως στο Ηνωμένο Βασίλειο.)

Ένα μέρος που έχει δει τεράστιες μειώσεις στις τιμές της ηλιακής και αιολικής ενέργειας είναι η Γερμανία, η οποία έχει ξεκινήσει μια διπλή σταδιακή κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας και της ενέργειας από άνθρακα. Μετά από παρατεταμένες νομικές και πολιτικές διαπραγματεύσεις, η σταδιακή κατάργηση των πυρηνικών υποτίθεται ότι είχε ολοκληρωθεί το 2022. Όμως, η κρίση των τιμών της ενέργειας, μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, οδήγησε στην απόφαση να διατηρηθούν δύο εργοστάσια σε λειτουργία τουλάχιστον έως τον Απρίλιο του 2023.

Ένα από αυτά τα φυτά, το Neckarwestheim 2, βρίσκεται στην πολιτεία της Βάδης-Βυρτεμβέργης. Ο Andre Baumann είναι υφυπουργός του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Προστασίας του Κλίματος και Ενέργειας στη Βάδη-Βυρτεμβέργη. Όπως επισημαίνει, «ο ήλιος δεν θα μας στείλει λογαριασμό ενέργειας». Χάρη εν μέρει στη φθηνή ηλιακή ενέργεια, μέχρι το 2035 το κράτος αναμένεται να παράγει περισσότερη ενέργεια από αυτή που καταναλώνει. Αυτό θα συνεπάγεται ταχεία αύξηση της προσφοράς: «Προς το παρόν δεν μπορούμε να παραδώσουμε ηλιακούς συλλέκτες και μετατροπείς αρκετά γρήγορα».

Στη Γαλλία, επί του παρόντος οι μισοί πυρηνικοί σταθμοί είναι εκτός σύνδεσης. Και σύμφωνα με τον Yves Marignac, ο οποίος είναι επικεφαλής της Μονάδας Πυρηνικής και Ορυκτής Ενέργειας στο Σύνδεσμος négaWatt Στη Γαλλία, η γαλλική πυρηνική βιομηχανία είναι ένα καλάθι, από οικονομική άποψη.

Πρώτον, όπως και στους Ολυμπιακούς Αγώνες, το κόστος για τον παροπλισμό υπερβαίνει πάντα. Υπάρχει «έλλειψη διατάξεων για την κάλυψη μακροπρόθεσμων δαπανών», λέει ο Marignac, και οι Γάλλοι πυρηνικοί φορείς υποτιμούν συνεχώς τις δαπάνες. Ο Marignac λέει ότι σύμφωνα με τις παγκόσμιες εμπειρίες, επί του παρόντος κοστίζει περίπου 1 δισεκατομμύριο ευρώ (περίπου 974 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) για τον παροπλισμό κάθε αντιδραστήρα.

Μέρος του προβλήματος έγκειται στο ότι επιτρέπεται στους Γάλλους φορείς εκμετάλλευσης να συνυπολογίζουν απλώς ασαφείς προθέσεις επαναχρησιμοποίησης πυρηνικών υλικών, τα οποία στη συνέχεια αποκλείονται από τις ευθύνες τους για τη διάθεση απορριμμάτων. Το διαχωρισμένο απόθεμα πλουτωνίου είναι τώρα στους 80 τόνους, σύμφωνα με τον Marignac, με τις πυρηνικές εταιρείες να ισχυρίζονται ότι θα καταρτίσουν σχέδια για αυτό το υλικό τις επόμενες δεκαετίες. Και το πλουτώνιο από την παραγωγή ενέργειας δεν θα ήταν πρακτικό για στρατιωτική χρήση, λέει ο Marignac.

Η μακροχρόνια διάθεση απορριμμάτων είναι ακόμη πιο σκοτεινή υπόθεση. Στην Ελβετία, η κυβέρνηση και οι πυρηνικοί φορείς συνεισφέρουν και οι δύο σε κεφάλαια για τον παροπλισμό και τη διάθεση απορριμμάτων. Η τρέχουσα χρηματοδότηση, ύψους 23.1 δισεκατομμυρίων CHF (περίπου το ίδιο ποσό σε USD), περιλαμβάνει δύο βαθιά γεωλογικά αποθετήρια, αν και δεν θα άρχιζαν καν να λειτουργούν μέχρι τουλάχιστον το 2050. Τα κεφάλαια δεν θα χρειαζόταν να καταβληθούν μέχρι το 2100 στο νωρίτερα. Ακόμη και μέσα σε αυτά τα σχεδόν αδύνατο να προγραμματιστούν χρονικά πλαίσια, αυτά τα 23.1 δισεκατομμύρια CHF είναι σχεδόν σίγουρα μια τεράστια υποεκτίμηση.

Όσο για τη δημιουργία ενός αντιδραστήρα αρχικά, πολλά κατασκευαστικά έργα δεν φτάνουν ποτέ στην πραγματικότητα στο στάδιο λειτουργίας. Δεν υπάρχει «σχεδόν καμία πιθανότητα να γίνουν κερδοφόροι οι νέοι αντιδραστήρες υπό τις τρέχουσες συνθήκες της αγοράς», ισχυρίζεται ο Marignac.

Πράγματι, η ελβετική ενεργειακή εταιρεία Axpo θα ήταν αδιάφορη για την κατασκευή νέων, εάν ο νόμος εκεί άλλαζε για να το επιτρέψει αυτό, ενώ οι εξαντλημένοι Γερμανοί χειριστές πυρηνικών δεν θέλουν καν παράταση των τρεχουσών αδειών. Εν τω μεταξύ, η Γαλλία έχει φωτίσει το πράσινο τουλάχιστον έξι νέες εγκαταστάσεις.

Καθώς οι τεράστιες δημόσιες αλλά και ιδιωτικές επενδύσεις που περιλαμβάνονται «θα επιβαρύνουν σοβαρά τον γαλλικό προϋπολογισμό», ο Marignac υποστηρίζει ότι η γαλλική εταιρεία κοινής ωφέλειας EDF πρέπει να εθνικοποιηθεί πλήρως.

Τι γίνεται με τις μικρότερες, λιγότερο βαρετές πηγές πυρηνικής ενέργειας: τους μικρούς αρθρωτούς αντιδραστήρες (SMR) που υποστηρίζονται από ανθρώπους όπως ο Μπιλ Γκέιτς; Ο Baake είναι και πάλι χαρακτηριστικά άμεσος όσον αφορά τα SMR. «Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα: δεν υπάρχουν».

Το προφανές ερώτημα λοιπόν είναι τι πρέπει να αντικαταστήσει την πυρηνική ενέργεια, ειδικά σε χώρες που εξαρτώνται από την πυρηνική ενέργεια, όπως η Γαλλία και η Βουλγαρία. Η συνήθης απάντηση είναι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αν και δεν είναι σαφές πόσο γρήγορα θα μπορούσε να αυξηθεί η χρήση τους λόγω προβλημάτων εφοδιασμού (για να μην αναφέρουμε τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που σχετίζονται, για παράδειγμα, με ηλιακά εξαρτήματα που προέρχονται από το Xinjiang της Κίνας).

Εν μέσω οδυνηρά υψηλές τιμές ενέργειας, η Ευρώπη προετοιμάζεται για έναν χειμώνα που θα είναι ακόμη πιο δαπανηρός. Τελικά, το κόστος των ενεργειακών υποδομών θα μετακυλίεται στους φορολογούμενους με κάποια μορφή, για πολλές γενιές.

Για πολλούς πυρηνικούς παρατηρητές που κοιτάζουν μόνο τους ισολογισμούς, η πυρηνική ενέργεια θα πρέπει να υποβιβαστεί στο παρελθόν.

Αυτό το άρθρο αναφέρθηκε κατά τη διάρκεια μιας ερευνητικής περιήγησης με Καλώδιο καθαρής ενέργειας.

Πηγή: https://www.forbes.com/sites/christinero/2022/10/21/the-economics-of-european-nuclear-power-dont-add-up/