Πώς οι τάσεις του πληθυσμού επηρεάζουν το μέλλον της εργασίας

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία από το Ηνωμένα Έθνη, οι αιωνόβιοι είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη δημογραφική ομάδα του παγκόσμιου πληθυσμού.

Το 2015, ο αριθμός των ατόμων ηλικίας 100 ετών και άνω προβλεπόταν σε 451,000 παγκοσμίως. Σήμερα, οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία έχουν σχεδόν 100,000 αιωνόβιους η καθεμία. Μέχρι το 2050, η παγκόσμια εκτίμηση για άτομα ηλικίας 100 ετών και άνω είναι 3.7 εκατομμύρια.

Τι σημαίνει να ζεις μέχρι τα 100 για τον χώρο εργασίας;

Οι άνθρωποι που ζουν περισσότερο, πιο υγιείς μπορεί να χρειάζονται ή να θέλουν να εργαστούν περισσότερο για να υποστηρίξουν τη συνεχή μακροζωία τους. Ως αποτέλεσμα, ο χώρος εργασίας υφίσταται αυξανόμενη πίεση για αλλαγή. Αντί για μια ιδεολογία απόσυρσης 60 ετών, υπάρχει η φυσική επιθυμία και αναγκαιότητα μιας καριέρας 60 έως 80 ετών.

Ωστόσο, δεδομένης της αχαλίνωτης προκατάληψης ηλικίας στον χώρο εργασίας –και σε όλες τις πτυχές της ζωής, συμπεριλαμβανομένης της υγειονομικής περίθαλψης και της ψυχαγωγίας– η αποδοχή μιας νέας πραγματικότητας στο χώρο εργασίας είναι αργή. Μια εθνική δημοσκόπηση της AARP ανέφερε ότι οι εργαζόμενοι μεγαλύτερης ηλικίας αντιλαμβάνονται τα ποσοστά διακρίσεων λόγω ηλικίας πολύ υψηλότερα από ό,τι στο παρελθόν.

Τα τρέχοντα δεδομένα το δείχνουν Το 78% των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας λένε ότι έχουν δει ή έχουν βιώσει διακρίσεις λόγω ηλικίας στο χώρο εργασίας, το υψηλότερο επίπεδο από τότε που η AARP άρχισε να παρακολουθεί αυτήν την ερώτηση το 2003.

Αυτό όχι μόνο βλάπτει τους ηλικιωμένους, αλλά επηρεάζει και τις εταιρείες που χάνουν τα διαθέσιμα ταλέντα. Για να μην αναφέρουμε, δίνει μια ζοφερή εικόνα για οποιονδήποτε νεότερο.

Πτώση των ποσοστών γονιμότητας

Όταν συνδυάσετε αυτήν τη δημογραφική αλλαγή με το γεγονός ότι τα ποσοστά γεννήσεων συνεχίζουν να μειώνονται σχεδόν σε κάθε χώρα σε όλο τον κόσμο, είναι εύκολο να καταλάβετε πώς αυξάνεται η μέση ηλικία των ταλέντων.

Η Αναφέρει το Pew Charitable Trusts σημαντικές μειώσεις στα ποσοστά γονιμότητας στις ΗΠΑ

  • Σαράντα τρεις πολιτείες κατέγραψαν το χαμηλότερο γενικό ποσοστό γονιμότητας, που αντιπροσωπεύει ετήσιες γεννήσεις ανά 1,000 γυναίκες ηλικίας 15-44 ετών, σε τουλάχιστον τρεις δεκαετίες το 2020.
  • Κάθε πολιτεία εκτός από τη Βόρεια Ντακότα παρουσίασε απώλειες όταν τα πιο πρόσφατα δημοσιευμένα ποσοστά του 2020 συγκρίθηκαν με τους μέσους όρους της δεκαετίας που έληξε το 2010.
  • Η σοβαρότητα των μειώσεων την τελευταία δεκαετία ποικίλλει πολύ, με τα δυτικά κράτη να αντιμετωπίζουν γενικά τις πιο σοβαρές μειώσεις του ποσοστού γονιμότητας. Η πτώση της Αριζόνα και της Γιούτα ήταν υπερδιπλάσια από τον μέσο όρο των 50 πολιτειών.

Μια ακμάζουσα οικονομία χρειάζεται εργάτες. Λιγότερες γεννήσεις σημαίνουν λιγότερους εργαζόμενους. Μαζί με τις διακρίσεις λόγω ηλικίας στο χώρο εργασίας και τη λιγότερη μετανάστευση εργαζομένων, οι αμερικανικές εταιρείες δεν μπορούν να βρουν αρκετούς εργαζομένους για να καλύψουν κενές θέσεις.

Η πρόκληση δεν είναι μόνο να δοθεί πρόσβαση σε όλες τις ηλικίες σε ευκαιρίες απασχόλησης, ώστε οι άνθρωποι να παραμένουν αυτοδύναμοι. Αφορά επίσης την οικονομική βιωσιμότητα των επιχειρήσεων. Πώς μπορούν οι εταιρείες να παραμείνουν ανταγωνιστικές αν δεν έχουν το ταλέντο που χρειάζονται;

Ενώ οι εργοδότες θρηνούν για την έλλειψη ταλέντων, προσπαθούν να αυξήσουν την προσέλκυση και τη διατήρηση ταλέντων. Προσφέρουν νέα κίνητρα και υποσχέσεις για αυξημένη ευελιξία και μια εταιρική κουλτούρα χωρίς αποκλεισμούς. Ωστόσο, οι περισσότερες από αυτές τις προσπάθειες αγνοούν έναν βασικό παράγοντα που θα μπορούσε να κάνει σημαντική διαφορά – συμπεριλαμβανομένων των ταλέντων σε όλο το ηλικιακό φάσμα.

Αντίθετα, οι διαδικασίες διαχείρισης ταλέντων, όπως η πρόσληψη, η πρόσληψη, η προαγωγή και η διατήρηση τείνουν να αποκλείουν άτομα κάτω των 24 ετών ή άνω των 40. Το αποτέλεσμα είναι ένα κριτήριο 16 ετών για το ταλέντο.

Προετοιμασία για το μέλλον της εργασίας

Είναι ζωτικής σημασίας για τους ηγέτες των εταιρειών να κατανοούν τα δημογραφικά στοιχεία ηλικίας, όπως ακριβώς είναι να κατανοούν άλλα ζωτικής σημασίας δημογραφικά στοιχεία. Αυτό σημαίνει ανάλυση των δημογραφικών στοιχείων ηλικίας σύμφωνα με τη δεξαμενή ταλέντων, τις προσλήψεις, την ανάπτυξη, την προαγωγή και τη διατήρηση.

Σημαίνει ότι οι ηγέτες πρέπει να γνωρίζουν εάν ο μέσος όρος ηλικίας στον χώρο εργασίας έχει αυξηθεί, έχει παραμείνει ο ίδιος ή έχει μειωθεί.

Με τη συνεχιζόμενη προβολή της μακροζωίας, οι άνθρωποι δεν θα έχουν άλλη επιλογή από το να εργάζονται περισσότερο, επειδή οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να διατηρήσουν τις συνταξιοδοτήσεις 40 ετών σε μαζική κλίμακα. Η γαλλική Γερουσία μόλις υιοθέτησε την αντιδημοφιλή του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν σχέδιο μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος, αυξάνοντας την ηλικία συνταξιοδότησης από τα 62 στα 64 τα επόμενα επτά χρόνια. Από τότε που ο Μακρόν ανακοίνωσε το σχέδιό του στις αρχές Ιανουαρίου, η χώρα έχει κατακλυστεί από διαδηλώσεις και διαδηλώσεις, κλείνοντας τις μαζικές μεταφορές και άλλες βασικές υπηρεσίες, όπως η αποκομιδή σκουπιδιών.

Η αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης λειτουργεί μόνο όταν οι εργοδότες είναι πρόθυμοι να προσλάβουν και να διατηρήσουν εργαζομένους μεγαλύτερης ηλικίας. Στις ΗΠΑ, τα τελευταία στοιχεία του Γραφείου Απογραφής δείχνουν ότι η μόνη ομάδα που γνώρισε αυξημένη φτώχεια ήταν οι Αμερικανοί ηλικίας 65 ετών και άνω.

Σε όλο τον κόσμο, οι χώρες πρέπει να ενισχύσουν την προστασία των διακρίσεων λόγω ηλικίας. Στις ΗΠΑ, το Κογκρέσο έχει δύο νομοθετήματα για να διορθώσει το πρόβλημα. Ο νόμος περί προστασίας ηλικιωμένων εργαζομένων κατά των διακρίσεων ή POWADA and Protect Older Job Applicants ή POJA.

Η POWADA διευκολύνει τους καταγγέλλοντες να αποδείξουν τη διάκριση λόγω ηλικίας και η POJA απαγορεύει στους εργοδότες να περιορίζουν, να διαχωρίζουν ή να ταξινομούν τους αιτούντες εργασία με βάση την ηλικία του αιτούντος. Το τελευταίο θα απαιτούσε επίσης από το EEOC να μελετήσει και να αναφέρει αιτήσεις που ελήφθησαν από αιτούντες εργασία που αφορούν διακρίσεις λόγω ηλικίας – μια κατηγορία που επί του παρόντος αγνοείται.

Και τα δύο νομοσχέδια έχουν καθυστερήσει πολύ, αλλά είναι απαραίτητα για να έχουν νόημα η προστασία της ηλικίας, ειδικά όσον αφορά τις διακρίσεις λόγω ηλικίας κατά την πρόσληψη. Κατά συνέπεια, και τα δύο νομοθετήματα πέρασαν στη Γερουσία, όπου έληξαν στην επιτροπή.

Νωρίτερα αυτό το έτος, η Heather Tinsley-Fix, ανώτερη σύμβουλος, δέσμευση εργοδότη στην AARP, κατέθεσε ενώπιον των επιτρόπων της EEOC. κατέληξε εκείνη η μαρτυρία της υποστηρίζοντας το πέρασμα της POJA και της POWADA.

Στο μεταξύ, οι εταιρείες δεν μπορούν πλέον να αρνηθούν ότι η ηλικία, όπως και άλλες προστατευμένες διαστάσεις της διαφορετικότητας, αξίζει την προσοχή και τη δράση της ηγεσίας. Αν το να κάνεις το σωστό δεν είναι αρκετός λόγος, τα μεταβαλλόμενα δημογραφικά στοιχεία δεν αφήνουν άλλη επιλογή.

Πηγή: https://www.forbes.com/sites/sheilacallaham/2023/03/12/how-population-trends-are-impacting-the-future-of-work/