Οι εργαζόμενοι της Amazon και των Starbucks πιέζουν για συνδικάτα μετά την ανατροπή της αγοράς εργασίας από τον Covid

Οι εργαζόμενοι στέκονται στην ουρά για να ψηφίσουν για μια συνδικαλιστική εκλογή στο κέντρο διανομής JFK8 της Amazon, στην περιοχή Staten Island της Νέας Υόρκης, ΗΠΑ, 25 Μαρτίου 2022.

Brendan Mcdermid | Ρόιτερς

Η πανδημία του Covid ώθησε τους Αμερικανούς να επανεξετάσουν πώς και πού εργάζονται, με αποτέλεσμα μια σφιχτή αγορά εργασίας, αύξηση των μισθών και αυτό που ονομάστηκε Μεγάλη Παραίτηση. Ενθάρρυνε επίσης εργαζόμενους, πολλούς από αυτούς νεότερους, σε μεγάλες εταιρείες όπως π.χ Amazon και Starbucks να κάμψουν τη νέα τους δύναμη με συνδικαλιστικά κινήματα.

Οι υπάλληλοι της αποθήκης και των καταστημάτων που αναζητούν ένταξη σε συνδικάτα αισθάνονται σαν να μην έχουν θέση στο τραπέζι. Αναζητούν καλύτερες συνθήκες αμοιβής και εργασίας και θέλουν να έχουν λόγο με τη διοίκηση στις καθημερινές λειτουργίες. 

«Οι εργαζόμενοι αισθάνονται ανίσχυροι και αυτή η αλληλεγγύη τους δίνει κάποια δύναμη», δήλωσε η Catherine Creighton, διευθύντρια του κλάδου Βιομηχανικών και Εργασιακών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Cornell στο Μπάφαλο.

Η Emma Kate Harris, μια 22χρονη ειδικός λιανικών πωλήσεων στο νέο συνδικαλισμένο REI Co-Op στο Μανχάταν, είναι στην εταιρεία εδώ και τρία χρόνια και θέλει να δει περισσότερη κατανόηση από τα αφεντικά της.

«Τα διευθυντικά στελέχη μας και η ανώτερη διοίκηση σε όλη την υπόλοιπη συνεργασία δεν καταλαβαίνουν απαραιτήτως τι είναι να είσαι στο πάτωμα για οκτώμισι ώρες την ημέρα για 32 ή 40 ώρες την εβδομάδα», είπε ο Χάρις. Εργαζόμενοι στο κατάστημα ειδών αναψυχής και κατασκήνωσης που οργανώνεται με την Ένωση Λιανικής, Χονδρικής και Πολυκαταστημάτων ή RWDSU. (Η REI είπε στο CNBC σε μια δήλωση ότι «δεσμεύεται να καθίσει καλόπιστα για να διαπραγματευτεί μια συλλογική σύμβαση εργασίας».)

Και πάλι, αυτό δεν είναι η οργανωμένη εργατική ώθηση των παππούδων σας. Οι νέοι εργάτες όπως ο Χάρις που συμμετέχουν σε συνδικαλιστικές εκδηλώσεις οδηγούνται από την επιθυμία να βελτιώσουν τον χώρο εργασίας, ακόμα κι αν μπορεί να μην παραμείνουν για να δουν τις αλλαγές να πραγματοποιούνται όπως έκαναν οι εργάτες των συνδικάτων του παρελθόντος. Μερικοί έχουν ελάχιστη έως καθόλου εμπειρία με συνδικάτα πριν εμπλακούν σε εκστρατείες, αλλά αναγνωρίζουν τη δύναμή τους στο τρέχον εργασιακό περιβάλλον.

«Νομίζω ότι οι νέοι ξεφεύγουν από την προσδοκία των προηγούμενων γενεών ότι έτσι είναι. Και νομίζω ότι η γενιά μου αρχίζει να κοιτάζει περισσότερο τον τρόπο που θα μπορούσε να είναι και όπως θα έπρεπε να είναι», είπε ο Χάρις.

Ενώ μπορεί να φαίνεται ότι τα συνδικάτα αυξάνονται ξανά, ωστόσο, οι αριθμοί λένε μια αντικρουόμενη ιστορία για την κατάσταση της οργανωμένης εργασίας στην Αμερική. Το 2021, το ποσοστό μελών σε συνδικάτα για τους υπαλλήλους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα μειώθηκε στο 10.3% από 10.8% το 2020, σύμφωνα με το Γραφείο Στατιστικών Εργασίας. Η συμμετοχή σε συνδικάτα του ιδιωτικού τομέα μειώθηκε ελαφρά το 2021 σε 6.1% από 6.2% το προηγούμενο έτος.

Αλλά την ίδια στιγμή, τα ποσοστά αποδοχής των αμερικανικών συνδικάτων είναι κοντά στο υψηλό όλων των εποχών. Η δημοσκόπηση της Gallup από τον Σεπτέμβριο του 2021 δείχνει ότι το 68% των Αμερικανών εγκρίνει τα εργατικά συνδικάτα — η υψηλότερη ένδειξη από την αξιολόγηση αποδοχής 71% το 1965. Είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς μεταξύ των νεότερων μελών του εργατικού δυναμικού. Οι ενήλικες ηλικίας 18 έως 34 ετών εγκρίνουν τα συνδικάτα σε ποσοστό 77%.

Ο Ρίτσαρντ Μπένσινγκερ, οργανωτής συνδικάτων με την Starbucks Workers United και πρώην διευθυντής οργάνωσης του AFL-CIO, είπε στο CNBC νωρίτερα φέτος ότι το κίνημα ήταν μια «εξέγερση γενεών.Η εκστρατεία του συνδικάτου Starbucks, η οποία ξεκίνησε στο Μπάφαλο και τώρα έχει σημειώσει οκτώ νίκες σε τρεις πολιτείες, εξαπλώθηκε γρήγορα σε καφέ σε όλη τη χώρα και ηγείται πολλών εργαζομένων στις αρχές των 20 ετών, είπε.

Ο Isaiah Thomas είναι εργάτης σε αποθήκη στις εγκαταστάσεις της Amazon στο Bessemer της Αλαμπάμα. Ο 20χρονος είπε ότι εντάχθηκε στην εταιρεία τον Σεπτέμβριο του 2020 ως ένας τρόπος να βοηθήσει στην πληρωμή λογαριασμών και για την κολεγιακή του εκπαίδευση στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στο Μπέρμιγχαμ. Αλλά είπε στο CNBC ότι πήρε ένα εξάμηνο για να επικεντρωθεί στην εκστρατεία, η οποία επίσης επιδιώκει να οργανώσει με το RWDSU.

«Πιστεύω ότι, για να επιφέρω την αλλαγή που θέλω να δω, πρέπει να συμμετέχω πραγματικά σε αυτήν», είπε. «Και όταν είδα αυτή την ευκαιρία να έρχεται και ήξερα ότι θα επηρέαζε πολύ θετικά τους συναδέλφους μου στη ζωή μου, έριξα τον εαυτό μου και έκτοτε πάω 100 τοις εκατό».

Το δημόσιο μέρος της καταμέτρησης των ψήφων στην Αλαμπάμα θα γίνει αργότερα αυτή την εβδομάδα. «Ανυπομονούμε να ακουστεί η φωνή των εργαζομένων μας. Η εστίασή μας παραμένει στην άμεση συνεργασία με την ομάδα μας για να συνεχίσουμε να κάνουμε το Amazon ένα εξαιρετικό μέρος για να εργαστείτε.» Η Kelly Nantel, εκπρόσωπος της Amazon είπε στο CNBC σε δήλωση. Μια δεύτερη ψηφοφορία για το σωματείο βρίσκεται σε εξέλιξη στο Staten Island για το Amazon.

Πώς το χειρίζονται οι εταιρείες

Οι εταιρείες, ιδιαίτερα οι εταιρείες που είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο, πρέπει να επιτύχουν μια λεπτή ισορροπία όταν οι υπάλληλοί τους αρχίσουν να οργανώνονται. Δεν θα πιστεύουν όλοι οι μέτοχοι ότι το συνδικαλισμό είναι καλό για την ουσία, ενώ άλλοι θα πιστεύουν ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να αντιμετωπίζονται πιο δίκαια, σύμφωνα με τον Peter Cappelli, καθηγητή διοίκησης και διευθυντή του Κέντρου Ανθρώπινου Δυναμικού στο Wharton School.

«Ο λογισμός που πρέπει να κάνει μια εταιρεία για αυτό, σε αυτό το πλαίσιο όπου θα μπορούσατε να είστε πιο επιθετικοί και να αυξήσετε την πιθανότητα να κερδίσετε τις εκλογές και να βλάψετε τις επωνυμίες σας, πώς το σκέφτεστε για αυτό, αν το μόνο που σκέφτεστε είναι ας πούμε, κρατάς τους μετόχους σου ευχαριστημένους;». είπε ο Cappelli. «Δεν είναι μια εύκολη βελόνα να περάσεις κλωστή».

Ορισμένες εταιρείες το κάνουν ένα βήμα παραπέρα και προσλαμβάνουν συμβούλους όπως ο Joe Brock, πρόεδρος της Reliant Labor Consultants. 

Ο Μπροκ ήταν πρώην πρόεδρος του συνδικάτου με έναν ντόπιο των Teamsters στη Φιλαδέλφεια. Είπε ότι απογοητεύτηκε με όσα συμβαίνουν στα παρασκήνια με τα συνδικάτα, ιδιαίτερα όταν γίνονται διαπραγματεύσεις για συμβόλαια. Είπε ότι οι εταιρείες τον καλούν μερικές φορές προληπτικά για να κάνει παρουσιάσεις στους υπαλλήλους για να τους αποθαρρύνουν από το να γίνουν μέλη ενός σωματείου. Άλλες φορές, επικοινωνούν μαζί του αφού έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία.

Ο Μπροκ αντιστέκεται στον όρο «κατάρριψη των συνδικάτων» και περιέγραψε τη δουλειά του ως κάτι πιο διαφοροποιημένο.

«Η απειλή του συνδικάτου είναι έγκυρη, νομίζω ότι κάνει πολλούς χώρους εργασίας να επανεξετάσουν τις πολιτικές και να κάνουν κάποιες αλλαγές, το βλέπω συνέχεια», είπε ο Μπροκ. «Βλέπω επίσης πού δεν το αντιμετωπίζουν, και θέλουν να έρθω και να γίνω ο συνδικαλιστής, και η εταιρεία μου δεν το κάνει αυτό. Δεν μπαίνουμε και λέμε ψέματα στους υπαλλήλους. Τους λέμε ότι αυτό θα μπορούσε να τους βγει καλά. Αλλά θα μπορούσε επίσης να λειτουργήσει πολύ άσχημα».

– Η Betsy Spring του CNBC συνέβαλε σε αυτό το άρθρο.

Πηγή: https://www.cnbc.com/2022/03/29/amazon-starbucks-workers-push-for-unions-after-covid-upended-labor-market.html